Mesleği gereği harp koşullarını ve/veya harp tarihini teorik ya da pratik olarak öğrenenler iyi bilirler ki en zor muharebe çeşitlerinden biri, meskûn mahal muharebeleridir. Koşullar zordur; hedefteki yerleşim yerinde yaşayan sivil halk için zordur, savunma icra eden için zordur ancak taarruz eden için daha da zordur. Her bir sokak, köşe başı, bina, duvar, set, girinti, çıkıntı, yıkıntı vb. yerler silah sistemleri için önemli birer mevzi olabilir. Yerleşim yerlerinde motorlu ve zırhlı araçlar için tehdidin derecesi misliyle artar. Meskûn mahal muharebelerinde taarruz eden kuvvet sivil kayıpları gözettiği ve gücünü kontrollü olarak kullanmaya çalıştığı takdirde ileri harekât yavaşlar ve zaman zaman durma noktasına bile gelebilir. Savunma yapan kuvvet ise savunmasını profesyonelce kurguladığı takdirde hasmına çok büyük kayıplar verdirebilir.
Meskûn mahal muharebelerinde taarruz edenler bu koşulları lehlerine çevirmek için genellikle hava kuvvetlerinin, uzun menzilli ateş destek sistemlerinin gerçekleştireceği ağır bombardımana ve bölgedeki kuvvetlerinin yoğun ateşlerine başvururlar. Yoğun ateşlerle yumuşatılan bölgeye özel eğitimli unsurlarını sokarak tanksavar, uçaksavar mevzilerinin ve diğer kritik mevzilerin temizliklerini yaparlar. En sonunda ateş ve baskın yeteneği olan zırhlı birlikler ve piyade birlikleri şehre girerler ve hâkimiyeti tesis ederler. Ancak o yerleşim yeri fazlaca zarar görür; tanınamaz hâle gelebilir. Özellikle hava unsurları ve ateş destek sistemleriyle yapılan ağır ve güçlü bombardımanların büyük sivil kayıplarına neden olduğunu 2. Dünya Savaşı’nda Avrupa’da ve Japonya’da, son dönemde ise özellikle Orta Doğu ve Asya’da fazlasıyla tecrübe ettik.
Makalenin devamını okumak için tıklayınız.
