İkinci Dünya Savaşı yıllarında Müttefikler'in en çekindiği silahlardan biri, şüphesiz ki 88 mm Flak 18/36/37/41 serisi toplardı. Daha çok “88’lik” adıyla bilinen ve uçaksavar görevlerine yönelik geliştirilen bu silahlar, asıl ünlerini tanklara karşı gösterdiği başarıyla elde etti. Ancak top, kara birliklerine atış desteği vermekten kıyı savunmasına kadar başka birçok alanda da, Almanlar'ın en güvendiği sistemlerden biri olmayı başardı.

Almanlar'ın bu kalibredeki uçaksavar topu deneyimleri, Birinci Dünya Savaşı yıllarına kadar uzanıyordu. 1917’de muharebe sahasına sürülen 88 mm Flak 16, özellikle sanayi tesislerinin korunması görevlerinde başarıyla kullanıldı. “Flak” ibaresi, “uçak savunma topu” anlamına gelen Almanca “Flugzeugabwehrkanone” kelimesinin kısaltılmasından geliyordu. Flak 16’nın başarılı kariyeri, Versailles Antlaşması’nın imzalanması ile kısa sürede son buldu. Birinci Dünya Savaşı’nın mağlup devleti Almanya’nın uçaksavar topuna sahip olmasına artık müsaade edilmiyordu.