Bu soruya verilecek ilk yanıt: Hayır!.. Türkiye, NATO üyeliğinin transatlantik ilişkilerinde geniş manevra alanı yarattığını çok iyi bilerek davranıyor.

IŞİD ile mücadelede kurulan koalisyonun önemli bir ortağı olması, uzun müzakereler sonrasında, ABD ile yaşanan gerginliğe karşın İncirlik’i bu örgütle savaşta en önemli askeri üs hâline getirmesi, bu kararlılığın açık örneğidir.

Türkiye ve ABD, kökü yıllara dayanan “müttefiklik mekanizmalarını” en uzlaşmaz askeri/siyasi çelişkilerin yaşandığı anlarda bile ayakta tutmayı, “diyalog ortamının yaşamasını” da sağlıyorlar.

Aslında, iki NATO ülkesi, Suriye coğrafyasında resmen karşı karşıya gelmiş durumda. Yaşanan gelişmeler, eğer Münbiç söz konusuysa, her an bir “askeri çatışmanın” da alarm zilini çalıyor.

Bugüne kadar her iki tarafın da asla istemeyeceği bir gelişme olmadıysa, bunun NATO üzerinden açık olan görüşme kanallarından kaynaklandığı da biliniyor.

Rusya ile İlişkide Denge…

Ankara, aynı zamanda, NATO üyeliğinin Rusya ile ilişkilerinde de önemli bir denge unsuru olduğunu çok iyi biliyor. Rusya, her ne kadar artık Sovyetler Birliği gibi “ideolojik devlet” olmasa da Amerika’nın boşalttığı coğrafyalara yönelik özel merakı ile de dikkat çekiyor.

Türkiye-Rusya yakınlaşmasının tüm zamanların önüne geçen kimliğinin perde arkasında Kremlin’de planlanan senaryolar, bugün için açık değil ama Ankara’nın senaryosu bellidir: Bir ittifaktan kopup bir başka ittifaka yönelmek, asla düşünülmüyor!..