Ülkemizde bir deprem oluyor; 50 bin vatandaşımız yaşamını yitiriyor.
Libya’da bir sel oluyor; 10 binin üzerinde insan canından oluyor.
Savaş yaşanıyor Ukrayna’da on binler; canından, malından, yaşamından oluyor.
Trafik kazalarında ölüyoruz.
Maden göçüklerinde.
Şiddet olaylarında, terör saldırılarında…
Her gün ölüyoruz.
Azımsanmayacak ölçüde ve kitlesel rakamlarla ölüyoruz.
Dur durak bilmeyen yaşam dinamiği her gün bir parçamızı alıp koparıyor hayattan.
Ölüyoruz…
Ve ölümü, bize dokunmadıysa eğer, kanıksıyoruz.
Kabulleniyoruz.
Hiç başımıza gelmeyecek sanıyoruz.
Ve hep başkaları ölür, başkaları yaralanır diye düşünüyoruz.
Gerçekten; hep başkaları mı ölür?
Makalenin devamını okumak için tıklayınız.
