“Da Vinci’nin Şifresi” filmini izlemiş pek çok kişi, filmin gerilimine kendini kaptırmış olsa da gerçek hayatta daha gerilimli anlar bizi bekleyebiliyor.

Elbette hepimiz ömrümüzü sağlıklı geçirmek isteriz. Ama olur ya, bir gün ameliyat olmak gerektiğini hayal edin. Sabahtan hemşire geldi; sakinleştirici iğne yaptı. Tekerlekli yatağa alındınız, sırt üstü yatar şekilde ameliyathaneye gidiyorsunuz. Kapı açıldı, içeri alındınız. Başında ameliyat bonesi, yüzünde maske ile birileri etrafınızı sardı. Ama bir dakika durun şimdi… Hayatınızın filmini biraz geriye sarın… Sabah hemşirelerle beraber, ameliyatı yapacak cerrah da odanıza geldi mi?
Size “Her şey iyi olacak, endişe edecek bir şey yok. Normalde ameliyat üç saat sürer, sonra yoğun bakıma alınırsınız.” gibi bir şey söyledi mi? Bugün belki evet; ama gelecekte büyük ihtimalle hayır.
İşin doğrusu bu görüşme bazı şartlarda garip kaçardı. Çünkü cerrahınız şu anda belki de dünyanın bir başka noktasında. Belki sizin için sabah, ama onun için gece bitmedi bile.
Şimdi tekrar ameliyathaneye dönelim… O boneli insanlar arasında birkaç ameliyathane hemşiresi, bir anestezi uzmanı, birkaç cerrah var ve belki bazıları da öğrenci. Ancak hiçbiri bu ameliyatın sorumlusu olan kişi değil. Yattığınız yerden göremiyorsunuz ama bu kişiler, sizin etrafınızı çevrelemiş ve hakkınızda konuşurken, arkalarında kalan bir şey var. Fakat, hayır. Onu saklamıyorlar. Zaten saklanacak kadar küçük bir şey değil ve bazı parçaları şu anda altında yattığınız spotların yanı başında duruyor.
Sizi “Da Vinci” adı verilen robot ile tanıştıralım.