Amerika Birleşik Devletleri’nin Orta Doğu politikası, iki ayaklıdır, boş yere üçüncüyü aramayın, bir sacayağı yoktur: 1- Küresel enerji alanında hakimiyet, 2- İsrail’in güvenliği…

Bu iki kavramın dışındaki bütün unsurlar, Washington için bir teferruattan ibarettir.

Bu stratejik paradigmayı kurmak için gerekirse PKK ile ittifak yapılabilir, tarihin bir kırılma noktasında o örgüt kaderine terk edilebilir, IŞİD/DEAŞ diye kanlı bir örgüt oyuna dahil edilebilir, hatta Türkiye gibi güçlü bir müttefikten bile vazgeçilebilir.

Türkiye, Amerika’nın Orta Doğu denkleminde her zaman “kontrol edilebilir güç” ve bu yolla “İsrail’i zor gününde garanti edebilen devlet” olarak görüldü.

Bu geleneksel yapı, önce, Erdoğan’ın 2009 Davos’taki “one minute” çakışıyla sarsıldı, 15 Temmuz kanlı saldırısına karşı milletin kararlı direnişiyle de tarih oldu.