Kaynayan kazan Orta Doğu’da, ABD-Suudi Arabistan-Mısır eksenli yapılanma, Rusya-İran ikilisine alternatif bir kutup olarak öne çıkmaya başladı. Koşulların kendini sürüklemesiyle, an itibarıyla ikinci kampta yer alan Türkiye, bu gidişattan olumsuz etkilenecek gibi görünüyor… 
ABD Başkanı Donald Trump’ın İran cumhurbaşkanlığı seçimleri ile eş zamanlı gerçekleştirdiği ilk yurt dışı ziyaretinin birinci durağı olan Suudi Arabistan, imzalanan astronomik askeri paketten ötürü hayli memnun. Aynı memnuniyet, bugünlerde Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah El-Sisi’nin gözlerinden de okunuyor. Sebepler arasında; Amerika’nın 2018 yılı taslak bütçesinde oldukça daraltılan Dış Askeri Finansman’da (Foreign Military Financing) kendisine ayrılan miktarın değişmemesi, Riyad ile Kahire arasında Kızıldeniz’deki Tiran ve Sanafir Adaları üzerine varılan uzlaşma ve Kahire’nin Ekim 2016’daki BM oylamasında Rusya’nın Suriye politikasına onay vermesi sebebiyle askıya alınan Suudi petrolüne yeniden erişim yatıyor. Barack Obama döneminde İran’la yakınlaşma ve zayıf insan hakları karnesi gibi gerekçelerle ikinci plana atılmış olan bu ülkeler, yeniden ilgi görmenin sevincini yaşıyor.
Orta Doğu’da Trump Hükümeti’nin göz kırptığı aktörler, sadece bu ikisiyle sınırlı değil. Obama Yönetimi döneminde, Şii azınlığa yönelik ayrımcı politikaları nedeniyle F-16 savaş uçakları ve diğer askeri ekipmanı içeren multimilyarlık tedariği gerçekleştiremeyen Bahreyn’e de yeşil ışık yakıldı. Ancak ABD, aslında bölge için daha kapsamlı bir kurumsallaşmanın peşinde.