Mayıs ayında Malezya'da gerçekleşecek genel seçimlerin yarattığı belirsizlik ortamı nedeniyle DSA 2018, 30’uncu yılına katılımcı firmalar açısından mütevazı, ancak mevcut hükümetin temsilcileri, ordu kurmayları ve delegasyonlar açısından zengin bir ziyaretçi kitlesiyle girdi. Fuar, Malezya’nın savunma gereksinimleriyle ilgili belki pek çok konuda cevap üretemedi ancak Türkiye’nin bölgedeki önemli tedarikçi oyuncularından biri olduğu yönündeki mesaj netti.

Dünyanın en önemli tarımsal ve endüstriyel ham madde kaynaklarına sahip olan Malezya, son yıllarda bu kaynakların ihracatına dayalı ekonomisini bağımsız kılacak veya bir başka deyişle kendine manevra alanı yaratacak yeni bir stratejiyi yürürlüğe koydu. Buna göre, yüksek teknolojili ve katma değerli yeni endüstriyel ve hizmet sektörleri üzerine yoğunlaşacaktı. Öte yandan, politik belirsizliklerin yarattığı sancılı ekonomik ortamda, ülkenin doğal geçim kaynağı olan demir, bakır, petrol ve palmiye yağı gibi ham maddeler, ithalat işlemlerinde takas (barter) usulüyle değerlendirilecekti. Kuşkusuz bu stratejiden savunma sanayinin pay almaması imkânsızdı. Özellikle Sabah bölgesinde yaşanan çatışmalar nedeniyle ordusunda yeni bir birlik kurmak zorunda kalan ve çoğu “acil” kodlu birçok farklı kara, hava ve deniz unsuruna ihtiyaç duyan Malezya için konu, hem finansal hem de yeni ekonomi stratejilerinin ekseninde, sistemsel bir karmaşa olarak önemini koruyor. Zaten, FNSS ile yürütülen AV8 Programı’nda 2018’de tamamlanması gereken teslimatların, Malezya makamlarının tasarrufuyla 2020’ye kadar yayılması da stratejiler ile önceliklerin büyük bir çatışma hâlinde olduğunu gösteriyor.