Belki dikkat etmişsinizdir; poşette satılan çoğu ekmek, tazeliğini bir haftadan fazla korurken sabah satın aldığınız simit, akşama kaskatı oluyor. Her ikisi de un mamulü olduğuna göre bu ayrımın bir sebebi olmalı.

Elbette simidi açıkta bırakmak yerine poşette saklasak bayatlamasını geciktiririz. Ancak, ağzının tadı olan hiç kimse bir hafta sonra o simidi yemek istemeyecektir. Oysa ekmek, taptaze olmasa da yenebilir kıvamdadır. 

Bu farkın nedenine ve kökenine geçmeden önce bir şeye daha dikkat çekmek gerek. Simidi yemeğe başlayan ondan zor vazgeçerken, böyle dayanıklı ekmekten iki dilim yeterli gelir. Bu tat farkı yalnız üründen değil, ürünün taze kalması için yapılan çalışmalardan ileri gelir. Bu aşamada aklımıza gelecek ilk düşünce, ekmeğe bozulmayı geciktiren koruyucu maddelerin eklendiğidir. Oysa durum bu kadar basit değil. En azından, bizler öldükten yıllar sonra vücudumuzun bütünlüğünü koruyacak kimyasal maddeler, bu ekmek için söz konusu değil.