Yunan yayını defence-point.gr, Yunan Hava Kuvvetlerinin Doğu Akdeniz'de ve Libya Denizi'nde Türkiye'ye karşı olası bir operasyonel avantajını nasıl kaybettiğini gündeme getirdi. Yayın, yıllar önce yanlış kararlar alınmamış olsa olası sonuçları tartışıyor.

Nisan 1993'te Yunanistan, teslimatları Ocak 1997'de başlayan 40 yeni F-16C / D Blok 50 savaş uçağının satın alınması için Peace Xenia II sözleşmesini imzaladı. Bu tarihte F-16’lardan hava konuşlu AGM-84D Harpoon Block 1D füzesi atılabiliyordu. 221 kg savaş başlığa sahip füze, su üstü geniş yüzeyli gemileri güvenli bir mesafeden ve aynı zamanda 240 km'ye ulaşan menzilden etkisiz hale getirme yeteneğini haiz idi. Yunan Hava Kuvvetleri bu mesafeye ulaşma ihtiyacı hissetmedi.

Hava Kuvvetleri, onun yerine Mirage 2000EGM / BGM uçağını AM-39 Block II Exocet gemi savar füzeleriyle donatmayı planladı. Bu füzeler 1998-2003 döneminde alındı ​​ve maksimum menzilleri 50-70 kilometre arasında ve savaş başlıkları 165 kg'a ulaşıyor.

O zamanın gerekçesine göre, Mirage 2000EGM / BGM, diğer şeylerin yanı sıra, deniz taarruz görevlerini üstlenecekti, bu nedenle F-16C / D Block 50'yi ABD'nin attığı bir gemi savar füzesi ile donatmak için hiçbir neden yoktu. o zaman bırakmamış olabilir.

Bu kararla Yunan Hava Kuvvetleri görev açısından ikiye bölündü ve Yunanistan F-16C / D Blok 50'den bir deniz taarruzu olasılığını terk etti.

Finansal kriz nedeniyle Mirage 2000EGM / BGM'nin harbe hazırlık seviyesi düşük kalıyor. Yunan Hava Kuvvetlerinin gemi savar füzeleri var ancak bunları atacak yeterli uçağı yok.

Yayın organı tartışmayı şu noktada tamamlıyor: Hava Kuvvetleri önceki yıllarda F-16C / D Blok 50'yi donatmak için az sayıda AGM-84D Harpoon Blok 1D füzesi almaya karar verseydi, Yunanistan artık deniz taarruzu alanında bir alternatife sahip olacaktı ve Türk Filosu için ölçülebilir, gerçek ve operasyonel olarak hazır bir tehdit oluşturabilirdi.