Suudi Arabistan’dan ilham alan Cihadî Vehhâbîlik, kıta ülkeleri arasında kamplaşmalara yol açan Katar ve Yemen krizleri ve Riyad destekli tarımsal faaliyetlerin yarattığı sosyo-ekonomik ve ekolojik travmalar, Afrika’nın kırılganlığını artırıyor. Öte yandan, ülkenin Kara Kıta’da gerçekleştirdiği faaliyetler, kendi çıkarına da gerçek anlamda hizmet etmiyor.

Körfez Bölgesi ile özellikle Afrika Kıtası’nın Müslüman ülkeleri arasında yüzyıllardır seyreden inanç kardeşliği ve ticaret çerçevesinde Riyad, Kızıldeniz ve Aden Körfezi civarındaki stratejik nüfuzunu artırmaya çabalıyor. 19’uncu yüzyıldan itibaren, ağırlıklı olarak Soğuk Savaş yılları boyunca komünist ve Şii yayılmacılığa karşı Vehhâbîliği Kara Kıta’da yaymaya çalışan Krallık, ekonomisini petrol-sonrası döneme hazırlamayı ve gıda güvenliğini sağlamayı hedefliyor. Bölgeyle gerçekleştirilen ticaret hacmi bir hayli düşük olsa da, Riyad’ın buradaki altyapı, ulaşım ve telekomünikasyon yatırımları, özellikle Afrika Boynuzu’nda tarımsal arazi satın alma/kiralama faaliyetleri ve yüz binlerce Afrikalı'nın bu ülkede vasıfsız ucuz işçi olarak çalıştırılmaları, Suudi Arabistan ve Afrika arasında öne çıkan diğer etkileşimler.