Son çeyrek yüzyılda başta deprem olmak üzere ülkemizde gerçekleşen neredeyse bütün afet dinamiklerinde çok sayıda iletişim sorunu yaşandığına şahit olduk. Kamu, özel sektör, üniversiteler, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları ve bireysel çabalarla bu sorunların nasıl aşılabileceği üzerinde ulusal ve uluslararası boyutta çok sayıda uğraş verdik. Hâlâ da azalmayan ölçekte çabalar ardı sıra verilmekte. Önce sorunlar belirlenmeye, sonra da o sorunlara yönelik çözüm seçenekleri ortaya konmaya çalışılıyor. Ve tespit edebildiğimiz bütün sorunların her şeyden önce; organizasyon, koordinasyon, iletişim, strateji ve uygulama yetersizliklerimizden kaynaklandığını görüyoruz. Bu makalede ise “Afet İletişimi” özelinde algısal yetersizliklerimiz ve düşünsel farklılıklarımız ele alınmaktadır.    

Makalenin devamını okumak için tıklayınız.