I. Dünya Savaşı’nda Türk Ordusunun zaferiyle sonuçlanacak olan Çanakkale Kara Muharebeleri 25 Nisan 1915 tarihinde başladı. 18 Mart 1915’te Çanakkale Boğazını denizden geçemeyen devletler, bölgeyi karadan ele geçirmeye karar verdiler.

Çanakkale’nin Gelibolu Yarımadasını ANZAK ( I. Dünya Savaşı sırasında Britanya İmparatorluğu'nun ordusunda savaşan, Avustralyalı ve Yeni Zelandalı askerlerden oluşan kolordu) işgal edecek, topçuları barındıran tabyaları tesirsiz hale getirecekti. Bu plana karşılık bölgenin savunması için Alman General Liman von Sanders 5’inci Ordu Komutanlığı'na atanmış ve 26 Mart’ta Gelibolu’ya gelmişti.

Yarbay Mustafa Kemal’in 19’uncu Tümeni, Çanakkale’nin Bigalı Köyü bölgesinde kolordu düzenini oluşturdu. Mustafa Kemal, müttefik çıkarmasının maksadına bakarak Kuzeyde Kocaçimen-Conkbayırı bloku, güneyde Alçı Tepe ve Kilitbahir platosu… Bu arazi kesimleri elde bulundurulmadan savunmanın başarılı olmayacağına karar verdi.  Çıkarmayı Anadolu kıyısında Kumkale, kuzeyde Bolayır’da bekleyen Sanders ile çelişti.

Müttefik çıkarması, 25 Nisan sabahı M. Kemal’in öngördüğü icra edildi. Bolayır bölgesinde ise aldatma amaçlı gemiler bayrak gösterdi.

Mustafa Kemal’in yalnız bu muharebenin seyrini değiştiren iki kritik müdahalesi oldu. 25 Nisan sabahı, Arıburnu Bölgesinden sorumlu komutanın bir tabur takviye talebine yanıt olarak bölgeye ulaşan Yarbay Mustafa Kemal, 57’nci Alayı ve topçu bataryasını bölgeye sevk ederken kendisi de Conkbayırı’na tırmandı. Burada emrinde olmayan ve geri çekilen askerleri durdurdu. ANZAK’lara karşı mevzi aldırdı. ANZAK’lar da durdu ve mevzi aldılar. Mustafa Kemal daha sonra o gün için “Kazandığımız an o andı” diyecekti.

Mustafa Kemal 57’nci Alay’ı göreve gönderirken “Size ölmeyi emrediyorum!” demişti. Bu kadar can siperane muharebe emri ANZAK güçlerinin kritik araziyi ele geçirmelerini engellemişti.  Çanakkale’de 25 Nisan 1915’te başlayan kara muharebeleri Ocak 1916’da müttefiklerin bölgeyi tahliyesiyle sona erdi.