Kerry (ABD), Lavrov (Rusya), Sinirlioğlu (Türkiye) ve Cübeyr’in (S.Arabistan) Suriye’ye çözüm bulmak amacıyla Viyana’da buluşması bir tesadüf olarak kabul edilebilir mi? Hayır…

Viyana, 1815 yılında küresel diplomaside üstlendiği ve Yakın Çağ’ın ana düzenlemelerini içeren geleneğini belli ki, sürdürmekte kararlı…

Çünkü, dünya, Napolyon Savaşları’nın Fransa’nın ağır yenilgisiyle sonlandığı 1814 yılının “kaos” olarak adlandırılabilecek “belirsizlik ve güvensizlikle” yüklü bir dönemden geçiyor. Bu dönemin, küresel dengeler açısından üç ayrı kriz noktası var, ikisi doğrudan Avrasya olarak nitelediğimiz “kuzey entegrasyonunu” ilgilendiriyor: Ukrayna ve Suriye…